Lake Toba tot de grensovergang -1453 km

Hallo mensen, hier zijn we weer met een nieuwe update!

Na ons vorige verslag zijn we van het mooie Lake Toba vertrokken om een uitdagende omweg door de bergen naar Medan, een grote havenstad, te fietsen. Uitdagend was het zeker haha! We zijn onder andere tot de conclusie gekomen dat vijf kilometer bergopwaarts nog zwaarder is dan 100 kilometer in Nederland, maar eind goed al goed; na veel zweten, vloeken, doorbijten en noem maar op, zijn we toch in Medan aangekomen.

Lake Toba, het grootste meer in de krater van een vulkaan die eigenlijk elk moment nog kan uitbarsten, verlieten we in de ochtend. Het meer is omringd door bergen, dus de enige manier om hier weg te komen is over een slingerende, steile weg omhoog. De omgeving hier was echt supermooi, overal waren kleine dorpjes, supermooie uitzichten en bijna geen verkeer. Na hier vijftig kilometer van te genieten, werden we getrakteerd op een zware beproeving; een 2157m hoge berg, die je je als onervaren fietser niet kan voorstellen. Onze fietstassen leken extra zwaar en met een slakkengang van ongeveer vijf kilometer per uur klommen we hijgend naar boven. Na een paar uur kwam pas een einde aan deze eindeloze weg, en toen was het tijd om een kampeerplek te zoeken. Het was al donker geworden en vanuit de jungle hoorden we vreemde geluiden, dus dat was niet echt een optie. Uiteindelijk hebben we bij iemand aangeklopt en daar in de voortuin onze tent opgezet. 

Jongen brengt zijn waterbuffel naar een rijstveld.

Uitzicht halverwege de berg

De volgende ochtend vertrokken we bij zonsopkomst en raceten we wat bergafwaarts. In dit afgelegen deel van Indonesië komen overduidelijk weinig toeristen en in elk dorpje werd door iedereen "helloooo misteeeeeeer" naar ons geroepen. Als we dachten dat we de hoogste berg gehad hadden, hadden we dat mooi verkeerd gedacht. Tegen het einde van de dag stond ons nog zo'n hel van een berg te wachten. Ergens halverwege zaten we er een beetje doorheen, en juist op dat moment kwam er een motorriksja voorbijrijden. Hij lachte om die gekke buitenlanders die hier gingen fietsen, en nam ons mee op zijn karretje. Éen fiets werd met een soort rubber vastgebonden aan zijn zijspan, alle tassen werden erin gegooid, Larissa klom achterop de motor en Bird hield zich fietsend vast aan de andere zijkant van de kar. De laatste steile kilometers naar de top gingen zo wel iets gemakkelijker en als dank boden we de man wat te drinken aan. Vanaf daar zochten we weer naar een geschikte kampeerplek, en zo makkelijk is dat hier nog niet te vinden. Deze keer mochten we onze tent opzetten op de cacao- en fruitplantage van een vriendelijke familie. Vanaf daar hadden we een supermooi uitzicht over alle heuvels, en Sibayak, een grote vulkaan. 

Mie Goreng bij een straatrestaurantje

Straatrestaurantje

Met al onze bagage en fietsen worden we gered door een riksja

Uitzicht in de ochtend, Sibayak

Tent opgezet

Nog twee dagen fietsen later kwamen we aan in Medan, een grote stad aan de kust. Hier konden we eindelijk een douche nemen en onze kleren wassen. Vanuit hier gingen we zonder fiets deze keer richting een dorpje aan de rand van de jungle (Bukit Lawang). 

Stadsverkeer (Medan)

Lokaal eten, een soort dikke pannekoek met kokos, banaan en pinda

Teh Manis Dingin (zoete ijsthee)

Voor een paar dagen zaten we in de jungle, op zoek naar wilde Orang Oetangs! Dit is één van de laatste plekken waar ze nog in het wild leven, doordat grote stukken jungle worden gekapt voor grote palmolieplantages. Na een tijdje lopen over modderige bospaadjes, zagen we onze eerste man uit het bos (orang oetang). Echt een supertoffe ervaring om ze van zo dicht bij te kunnen zien! Ééntje kwam zelfs naar beneden geklommen, omdat hij rook dat een van onze gidsen nasi goreng in zijn rugzak had zitten. Een andere gids leidde ons een stukje een andere kant op, want een Orang Oetang in het nauw kan rare sprongen maken, en je weet nooit of je met een agressieve te maken hebt.

Buiten de orangoetangs genoten we gewoon een beetje van de natuur tijdens onze trekking en zagen we nog wat ander apen, vogels, veel verschillende soorten planten en insecten, uitzichten, watervallen en noem maar op. We sliepen in een tentenkamp aan een soort wildwaterrivier, waarover we de volgende dag terug gingen raften in grote autobanden.

Onze altijd lachende gids

Aapjes kijken

Tomas Leaf monkey

Orang Oetang met baby

Makaak

luch (nasi goreng)

Gibbon

Betelnut

Giant ant

Bergopwaarts

Opfrissen in een beekje

Bij de rivier

Stenentoren bouwen

Cliffjumping

Zwemmen in waterval

Terug in Medan zetten we onze fietstocht voort. Na een paar dagen bereiken we een havenstadje (Tanjungbalai) waarvandaan we de boot naar Maleisië nemen. 

Moskee in Medan

Motorriksja, een keer wat anders dan de fiets!

Wordt vervolgd in Maleisië!

Bird & Larissa